برج میلاد روح بلند بالایی که به زمین تهران میخکوب شده است!

ساکنان تهران، بیش از یک دهه،‌ شاهد ساخت فازهای مختلف برجی در اتوبان همت بودند که بالاخره در تاریخ شانزدهم مهرماه ۱۳۸۷، در برنامه ای ویژه و با حضور ۲۵۰ خبرنگار داخلی و خارجی، برجی با نام میلاد در تهران متولد شد.
حالا که ۱۰ سال از تاریخ افتتاح میلاد میگذرد، دیگر مدتهاست که برج میلاد مانند محوری در تهران که می کوشد زمین و آسمان را به پیوند دهد. در دل تهرانی ها جا خوش کرده و تهرانی ها هر روز صبح خود را با دیدن میلاد آغاز می کنند. دود ماشین هایشان را به چشم میلاد می فرستند و میلاد بلند بالا هم مثل یک دارت قلب آسمان تهران را می شکافد، شاید هوای پاک را آن بالاها پیدا کند.

دلایل ساخته شدن برج میلاد

برجی با ۴۳۴ متر ارتفاع که ششمین برج مخابراتی جهان و بیستمین برج بلند نامتکی جهان است چرا ساخته شد؟
علتهای اصلی ساخت این برج رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران، کنترل ترافیک و هواشناسی، ایجاد زیرساخت برای تلویزیون های دیجیتال است. البته سازندگان و طراحان برج علاقه داشتند که این برج نمادی از ایران مدرن باشد اما نماد شدن این بلندمرتبه کار فرهنگی زیادی لازم دارد.

از آنجاییکه معماران ایرانی همیشه و به حق به پیشینه معماری خود می بالند معماری برج میلاد نیز ت حدودی از معماری ایرانی الهام گرفته شده است و آنچه که ایرانی ها در آن سرآمد هستند گنبد زدن است و نمونه بی نظیر آن را می توان گنبد سلطانیه دانست در بالای این برج و در گنبد آسمانش مشاهده می شود.

ساختمان برج میلاد

برج میلادمان از ساختمان پای برج (لابی)، شفت، ساختمان راس و دكل آنتن برج تشکیل شده است.

لابی ۶ طبقه دارد که شامل دو طبقه زیرزمین است. سقف بتنی یکپارچه قوسی شکل و منحصر به فرد این ساختمان از برجسته ترین کارهای بتنی معماری معاصر است. در اجرای این سقف از قالب بندی چوب استفاده شده و طرح روی آن نقش هندسی گره ایرانی است.
طبقات اول تا سوم لابی ، ۸۳ واحد تجاری، رستوران های بین المللی، تریا دارد و طبقات اول و دوم زیر همکف شامل فضای اداری، تاسیساتی و مرکز داده ها و اخیرا محلی برای بازی کودکان هستند.

چرا در نمای این برج از سنگ استفاده نشد؟

اگرچه نیم قرن پیش هنرمندان ایرانی با ۲۵ هزار سنگ مرمریت در ۱۵ هزار طرح متنوع نمایی زیبا را برای برج آزادی ایجاد کردند اما سازندگان برج میلاد ترجیح داده اند که با توجه به قیمت بالای ۵ هزار متر مربع سنگ سفید و یکدست مورد نیاز در سایزهای حکمی بزرگ برای نمای این برج، بتن رابه صورت توده ای در ابعاد مختلف داخل قالب ریخته و به عنوان یک کپ سنگ به کارخانه سنگ بری بدهند تا فراوری شود و در نما از آن استفاده کنند.

شفت

این قسمت از برج میلاد (که گفته می شود قابلیت تبدیل به ساختمانی ۱۰۵ طبقه را دارد) همان سازه بتنی است که فقط به عنوان محل عبور تاسيسات و آسانسور های پر سرعت برج از آن استفاده می شود. در ۳ ضلع این شفت ۶ دستگاه آسانسور با سرعت ۷ متر بر ثانیه بازدیدکنندگان را در کمتر از ۵۰ ثانیه به راس برج منتقل می کنند و در ضلع چهارم ۱۸۶۸ پله فرار نصب شده است.

ساختمان راس

ساختمان راس برج میلاد یکی از بزرگترین ساختمان های راس در برج های مخابراتی دنیا است. این بخش، اصلی ترین بخش برج است که در ۱۲ طبقه و با زیربنای ۱۲ هزار مترمربع بنا شده است و بیشترین قطر آن به ۶۰ متر می رسد.
در طبقات مختلف ساختمان راس برج، سکوی دید باز و بسته، گنبد آسمان، رستوران گردان با گنجایش حدود ۴۰۰ نفر، رستوران ویژه با ظرفیت ۱۰۰ نفر، تریا، گالری های هنری،‌ موزه مشاهیر و طبقات ویژه مخابرات و تلویزیون قرار دارند.

طبقات راس برج

بالاترین قسمت برج میلاد طبقه دوازدهم گنبد آسمان یا گنبدی شیشه ای با ارتفاع ۱۲ متر تهران است. گنبدی بزرگ الهام گرفته از معماری اصیل ایرانی و معماری داخلی شامل عناصر طبیعت یعنی آب و باد و آتش و خاک است.

طبقه یازدهم تاسیسات، طبقه دهم یک رستوران خاص برای مراسم خاص، طبقه هشتم و نهم محل نگهداری تجهیزات مخابراتی است.
طبقه هفتم: سکوی دید باز است که مساحت آن ۳۰۰۰ متر مربع بوده و دوربین هایی برای دیدن شهر در اطراف آن برای بازدید کنندگان وجود دارد که از ۹ صبح تا ۹ شب فرصت مشاهده شهری به وسعت تهران را به مردم داده است.
در طبقه ششم بزرگترین ستوران گردان جهان با وسعت ۱۸۶۰ متر در ارتفاع ۲۷۶ متری زمین قرار دارد که در هر یک ساعت، یک دور کامل به دور خود می چرخد و به شما نمایی ۳۶۰ درجه از تهران را نشان می دهد.
طبقه پنجم برج اولین موزه مشاهیر ایران است که با مجسمه های سیلیکونی مشاهیر ایران زمین با هنرمندی علیرضا خاقانی زینت شده است.
طبقه چهارم کافه تریا و موزه سکه است که تجربه مرتفع ترین کافه تریای ایران می تواند تجربه ای خاص و لحظاتی خاص را برایتان رقم بزند. حدود ۲۰۰ سکه از سکه های ادوار مختلف تاریخی هم اهدایی یک کلکسیونر است که در این طبقه قرار دارد
طبقه سوم سکوی دید سربسته و موزه شهرداری است که هدایای شهرداری های دیگر به شهرداری تهران در آنجا نگهداری می شود.
طبقه دوم تاسیسات برقی و طبقه اول طبقه بحران و ضد آتش است که ظرفیتی ۶۰۰ نفری دارد و برای مواقع اضطرار ساخته شده است.

دکل آنتن برج

دكل آنتن برج میلاد، سازه ای از فولاد است که ۱۲۰ متر ارتفاع دارد. در ساخت این دکل از ۳۶۰۰۰ قطعه فولاد، پیچ و مهره استفاده شده است و وزن تقریبی آن به ۳۵۰ تن می رسد. در داخل دكل آنتن یک آسانسور ۲ نفره برای انتقال متخصصان تا ارتفاع ۷۰ متری وجود دارد.

فاز دوم پروژه برج میلاد

در همان سالهای اول پس از بهره برداری از برج میلاد، یک مسابقه بین المللی برگزار شد و طرح جنجالی زاها حدید برنده طرح فاز دوم میلاد شد.
ایده زاها حدید سازه ای شبیه به دو گل نیلوفر را شامل می شد که یکی بسته و یکی اندکی باز شده بود. گلبرگ های باز شده روی زمین، بخشی از ساختمان را تشکیل می دادند و دو برج ۵۵ طبقه مراکز تجاری و تفریحی در آنها جای می گرفت.
اما بعد از مرگ این زن نابغه معماری جهان در سال ۲۰۱۶ رئیس کمیته عمران شورای شهر عنوان کرد که طرح زیبای او کنار گذاشته شد و در حال حاضر از پروژه دوم میلاد چیزی جز گودبراری برای تهران باقی نمانده است.